Leczenie zaburzeń okluzji

Nowatorska dziedzina stomatologii, jaką jest leczenie zaburzeń okluzji, zajmuje się chorobami wynikającymi z nieprawidłowego rozłożenia sił działających na zęby i stawy skroniowo-żuchwowe. Jest to szczególnie ważne, ponieważ szczęki ludzkie działają z siłą dochodzącą nawet do 900 niutonów (co odpowiada naciskowi 90 kg), a powtarzany wielokrotnie podczas dnia ruch zaciskania zębów może doprowadzić do niszczenia nie tylko zębów, lecz także do chorób stawów skroniowo-żuchwowych lub mięśni kontrolujących postawę i położenie czaszki. Zaburzenia prawidłowego zwarcia (czyli okluzji) to choroba okluzyjna. Przeciążenie zębów, niezależnie od przyczyny, jest skutkiem zaburzenia harmonii między stawami skroniowo-żuchwowymi, mięśniami okolicy twarzy i zębami.

Ze wszystkich tych nieprawidłowości mogą wynikać bóle głowy, zębów, uszu i karku, które często doskwierają nam zaraz po obudzeniu, a także objawy uogólnione, których często zupełnie nie wiąże się z nieprawidłową funkcją narządu żucia, czyli uczucie niewyspania po nocy czy nawracające koszmary senne (zwłaszcza u dzieci). Więcej o tym w artykule na temat bruksizmu: Bruksizm - kompan stresu.

Czy zaburzenia zwarcia (okluzji) to ważny problem?

Wczesne rozpoznanie i wykrycie przez dentystę lub samego pacjenta objawów tej choroby jest bardzo ważne. Początek choroby jest często niezauważalny dla pacjenta, a niejednokrotnie również dla lekarza. W początkowym stadium choroby pacjenci nie odczuwają żadnych dolegliwości bólowych, choroba jednak postępuje doprowadzając do destrukcji uzębienia.

Faza początkowa zaburzeń okluzji

O tym, że u pacjenta dochodzi do rozwoju choroby okluzyjnej może świadczyć kilka czynników takich jak:

1. ścieranie zębów

2. trzaski i ból w stawie skroniowo-żuchwowym (czyli w stawie znajdującym się nieco do przodu od ucha na wysokości kącika oka)

3. napięcie mięśni twarzy

4. częste bóle głowy

5. niszczenie wypełnień stomatologicznych i prac protetycznych

6. ból zębów przy nagryzaniu twardszego pokarmu

7. pojawianie się szpar między zębami lub wachlarzowate wychylanie się przedniego uzębienia

Część z tych objawów obejmuje popularny ostatnio w mediach i życiu codziennym termin bruksizm, czyli patologiczne zgrzytanie zębami podczas snu. Jest to zjawisko szczególnie niepokojące, ponieważ przez długi czas pozostaje niezauważone, a doprowadza do rozchwiania zębów, stanów zapalnych dziąseł i przyzębia, pękania szkliwa (a w konsekwencji – do ubytków próchniczych), powstawania ubytków klinowych (odsłanianie szyjek zębów) i do zwyrodnień w stawach skroniowo-żuchwowych. Najczęściej jest to zaburzenie spowodowane przez przewlekły stres, który dotyka ludzi w życiu codziennym (problemy w rodzinie), w pracy (np. praca w napięciu, po godzinach) czy w czasie wolnym (często podczas ćwiczeń fizycznych).

Progresja zaburzeń

Choroba okluzyjna wraz z czasem ulega progresji, co oznacza, że wskutek działania siły mięśni żwaczy (poruszających żuchwą) dochodzi do nieprawidłowego uderzania zębów o siebie, a co za tym idzie do nadwyrężenia kostno-stawowych elementów aparatu żucia. Jeśli zauważasz u siebie którykolwiek z tych objawów powinieneś jak najszybciej skontaktować się ze stomatologiem. Pacjenci z zaawansowaną chorobą okluzyjną często skarżą się na bolesność palpacyjna, czyli dotykową lub samoistną mięsni żwaczy (znajdujących się po bokach twarzy), bolesność samoistną lub dotykową w okolicy stawu skroniowo-żuchwowego, częste migreny, szumy i zatykanie uszu, zawroty głowy, objawy oczne, objawy bólowe w zakresie unerwienia przez nerw trójdzielny, parestezje skóry twarzy, uszu, ramion, zaburzenia snu. Oprócz tego często zgłaszają się z objawami tzw. dalekimi ze strony okolicznych mięśni – głowy, szyi, obręczy barkowej, kończyny górnej czy klatki piersiowej. Ważne jest zgłoszenie się z tymi objawami do lekarza stomatologa, ponieważ wcześnie rozpoczęte leczenie może zapobiec dalszej destrukcji zębów oraz rodzących się problemów natury psychologicznej (problemy ze snem prowadzą do przewlekłego zmęczenia, spadku koncentracji, napięcia nerwowego).

Leczenie

Leczenie w początkowej fazie choroby obejmuje przede wszystkim ochronę zębów przed dalszym procesem destrukcji za pomocą nakładek relaksacyjnych (tzw. „szyn”). Oprócz tego stosuje się korektę zgryzu, odbudowę startych zębów oraz leczenie ortodontyczne, które ma na celu ustawienie zębów w taki sposób, by harmonijnie stykały się ze sobą, a siły rozkładały się równomiernie.

W zaawansowanym stadium choroby leczenie jest długotrwałe i wielospecjalistyczne, a szanse na zażegnanie zmian chorobowych wywartych przez trwający od dawna proces destrukcyjny bywają czasem niepewne. Dlatego profilaktyką choroby jest wykrywanie jej we wczesnym stadium.

Rozpoznanie i postępowanie lecznicze

Postępowanie przy rozpoznaniu choroby okluzyjnej polega na analizie opartej na badaniu pacjenta z uwzględnieniem wywiadu lekarskiego i badania radiologicznego. Dodatkowo wykorzystywane jest badanie USG stawów skroniowo-żuchwowych oraz mięśni żwaczy z wykorzystaniem zjawiska Dopplera. Celem leczenia (w kilku etapach) jest przywrócenie prawidłowej relacji zwarciowej, to znaczy takiej, w której nie dochodzi do urazu zębów oraz nieprawidłowości w stawach skroniowo-żuchwowych. Leczenie zaburzeń okluzji obejmujące wiele zabiegów i analiz zajmuje się i prowadzi doświadczony w tej dziedzinie lekarz we współpracy z odpowiednio wyposażonym laboratorium. W zakres analizy wchodzi badanie czynnościowe, badanie ultrasonograficzne stawów skroniowo-żuchwowych, wyciski diagnostyczne i analiza modeli diagnostycznych. W wyniku analizy lekarz przedstawia pacjentowi plan leczenia oraz próbną pracę w postaci wax-upu, czyli nawoskowania diagnostycznego. W kolejnym etapie, jeżeli zachodzi taka konieczność, wykonywane są procedury wynikające z planu leczenia często uwzględniające odbudowę utraconych tkanek twardych zębów w postaci wypełnień zachowawczych lub prac protetycznych oraz tworzenia płaszczyzn prawidłowego zwarcia (ekwilibracja).

Warunki

Podstawowymi warunkami, które muszą zostać spełnione podczas podejmowania leczenia z powodu zaburzeń okluzji są:

1. Ochrona odbudowy startych powierzchni zębów przez pacjenta za pomocą użytkowania ochronnej nakładki podczas snu w przypadku występowania bruksizmu
2. Zgłaszanie się na wizyty kontrolne co 6 miesięcy w okresie 2 lat.

Leczeniem zaburzeń okluzji w Impressio-Med zajmuje się kompleksowo cały nasz zespół.

 przejdź do cennika: Leczenie zaburzeń okluzji